калмык
калмыцкий
калмăксем — калмыки
калмăк хĕрарăмĕ — калмычка
калмăк чĕлхи — калмыцкий язык
◊
калмăк шăрчăкĕ — диал. кузнечик
калмык.
82 стр.
(калмы̆к), калмык. || Жадный (брань). Тюрл. Калмăк, тăрана пĕлмерĕ. Ст. Чек. Калмăк — жадный человек. Шорк. Ах, калмăк ачи, шĕшле илсе те тарнă! (Говорится в шутливом тоне, хотя в форме ругани). Сред. Юм. Калмăк пик тесе нимне тиркемесĕр, пит çиекене калаççĕ. Трхбл. Калмăк пек çиетĕн! (Ĕмĕтсĕр). Тюрл. Калмăк пек чыхать (ест торопливо, большими и плохо разжеванными кусками). Батыр. Пур чухне калмăкла, çук чухне пушкăртла. (Послов.). || Яз. имя мужч. Рекеев.
Çавăн пекех пăхăр:
каллиграф каллиграфи каллиграфия каллим-каллеюк « калмăк » Калмăк çăлĕ калмăк шăрчăкĕ Калмăк-кас Калмăккасси калмăкла