I.
глухарь
глухариный
карăк ами — глухарка
карăк аçи — косач, глухарь-самец
карăк пуслăхĕ — глухариный выводок
карăк туйĕ — токование глухарей
карăк чĕппи — глухаренок
карăк пек — 1) глуховатый, тугоухий 2) перен. несообразительный, тугодум.
II. диал.
дряхлый старик
III.
подражание карканью вороны, крику грача
глухарь.
85 стр.
(кары̆к), имя мужч. Нитушк. || Фамильное прозвище. Якейк. Карăк Ваçли.
(кары̆к), глухарь. Мыслец, Яргейк., Вомбу-к. Чертаг. Карăк алтат (или: кăчкăрать). Начерт. 100. Карăк — глухарь; пазник. Хир. б. Карăк — хор пек хора кайăк, вăрманта порнать, хыр лăсси (= хыр йĕппи) çиса, тăранса порнать. КС. Карăк пек — глуховатый, несообразительный. Шел. II. 33. Кăркка пекех карăкĕ, кăвапаран курăкĕ. Трхбл. Карта тăрăх карăк чупать, пăхне-шăкне тăкса пырать. (Хăйă çунни). N. Аллă карăк пĕр çарăк, тăхăр тăрни пĕр çĕрхи. || «Старый старик». Рааs. 59. || Назв. сел. Кан. Вутланпа Малти-Карăк ялĕсем те çĕре виçсе танаштарчĕç.
пазник. Начерт. См. карă.
подр. карканью вороны, ворона и др.
суер
глухарь — tetrao urogallus [вăрманта пурăнакан пысăк сунар чăххи]
Çавăн пекех пăхăр:
кар аври тыттар карă карăç карăçлат « карăк » Карăк киремечĕ Карăк-çырми Карăк-хĕрри Карăклă карăкла