подражание скрипу, хрусту, скрежету
качăр ту — скрипеть, хрустеть, скрежетать
качăр-качăр — усил. от качăр
шăл хушшинче хăйăр качăр-качăр тăвать — на зубах похрустывает песок
(каџы̆р, качы̆р), то же, что каçăр. Хорачка. Качăр (каџ̌ы̆р) ут (поднимает голову, хорошая). Пшкрт. Качăр (чит. качы̆р) арăм каят (идет прямо). Ib. Качăр ут (пилĕк айăнса тăрат).
(каζ’ы̆р’), подр. хрустенью. СТИК. Сивĕре çуна. качăр-качăр! туса пырат. К.-Кушки. Темĕскер çăкăрпа çăвара çакланчĕ: шăл качăр! турĕ; чул пулмалла (должно быть). Ст. Шаймурз. Качăр качăртатмăш, чун илĕртмĕш, тукатмĕш. (Кучан). || Приговорка к сл. качака. ЧП. Качăр-качăр качака-качака çинче юр тăмас (подр. звуку).
Çавăн пекех пăхăр:
качăл качăлтаттар качăмчи качăн « качăр » качăрăл качăрт качăртат качăртаттар качăрти