возвр.
1.
становиться ветхим, ветшать
кивелсе кай — обветшать
çурт кивелсе кайнă — дом обветшал
кивелсе çĕтĕлнĕ пальто — изношенное пальто
3.
устаревать, отживать
ку йăла кивелнĕ — этот обычай отжил
кивелнĕ сăмахсем — устарелые слова, архаизмы
3.
залежаться, испортиться
кивелсе мăртăхнă çăнăх — залежалая мука
выртса кивелнĕ тавар — залежалый товар
(кивэл’), стать старым, ветшать, изнашиваться. ПВЧ. 12З. Порçăн тоттăр çыхма лайăх, — çыхма лайăх — час кивелет. Календ. 1911. Çĕр ĕçлеме кирлĕ кивелнĕ япаласене тӳрлетсе хумалла, е çĕнĕ туянмалла. Изамб. Т. Çăнăх, кĕрпе кивелнĕ. (Так говорят, когда все языческие моленья кончились). О земл. Кивелнĕ çуннă учĕ шăкпа пĕрле, тата ӳпкерен сывласа кăларакан сывлăшпа пĕрле шалтан тухса тăрать.
искерергә
Çавăн пекех пăхăр:
кивать кивве тух кивве хăвар кивве юл « кивел » кивелтер кивер кивет киветтер киви