домашний йĕрĕх. Хорачка. Сĕт лешки (= сĕт яшки) çинĕ чох кĕçĕн кĕрӳ чăмакня (= çăмахне) кăларса илет пĕттерли (с ударением на «е»), она хорăн тăрине çакат, чăмакня (шылăк хорăньă). Она пĕре касса илеччĕ; пĕре касса татăлмасан, илмесчĕ. Аччин (= ачин) ашшă калат: ан çир (не ешьте), тет, ку чăмакня, кил-йĕрĕк тума кирлĕ, тет. Каран, исе кайса, çыкса çакаччă тоя çомня, тăратаччă лаççа. Она тĕкĕнме йорамаст, как тĕкĕнтĕн, çăпан тохат; вăл çăпаньня, тӳрлетме пăтă туас полат.
домашний йĕрĕх. Пшкрт. Ĕлĕк тата çынсам кил йĕрĕкне пăтă çитернĕ. Она хуйне валли чăлан туса парса. Тата йĕрĕк çаппи тунăç чăланда; пăтă хорса, çаппи çине пăтă хормалли вырăн туса, кăтăр-катăр аркакаланă (арҕаҕаланы̆). Кĕсен-çăпан кăларат. Хорачка. Кил-йĕрĕк лаçра порăнат вăл. Она пăтă парса. Вăл кăларат çăпан-кĕсен. Ib. Тойра çисе сĕт лешки: потом, сĕт лешки çисессĕн, çинĕ чоня кĕçĕн-кĕрӳ чăмак илнĕ. Потом она ватă (βады̆) кил хоçи (ачин ашшы̆) каланă: ман пăтă çиес килет, кил-йĕрĕк туас. (Онта чӧк туса пăтăпа, пашалупа чӧк туса: тӧрленет онăн çăпаньă). Пошчуш патак çомня вăл чăмакня çыкса çакса, хыç-киле тăратса.
Çавăн пекех пăхăр:
кил-çурт эрешменĕ кил-çурт-йĕр кил-вут кил-йĕр « кил-йĕрĕк » кил-йыш кил-йыш йосманĕ кил-йыш пăтти кил-йышĕ-чикки кил-йышлă