1.
ворчать, брюзжать
мĕн лăркаса ларатăн? — что ты ворчишь?
2.
болтать, нести вздор
кирлĕ мара ан лăрка! — не городи чушь!
3.
лаять, полаивать
брехать прост. (о собаке)
роптать, ворчать; болтать.
110 стр.
(лы̆рга), ворчать, болтать вздор. В. Олг. , КС. Тюрл. Лăркаса ларатăн (или: вăрçса ларатăн, болтаешь). Хурамал. Эпĕ хамăр кӳрше карăм та, вĕсен йытти лăркаса вĕретчĕ (= чарăна-чарăна вĕрет = хуллен кăна ăнтăрашса выртатьчĕ). Изамб. Т. Мĕн лăркатăн! Что болтаешь. Ст. Чек. Çӳрет лăркаса (= вăрçса). Сред. Юм. Мĕн лăркаса çӳрен эс ман çинчен? Что ты городишь про меня какую небылицу? Икково. Пĕр май лăркаса çӳрет пĕр май такампа ятлаçса çӳрет. Без видимой причины, всё время кого-то ругает, обвиняет. Ib. Ан лăрка! пустой ан калаç! (гов. старухе). N. Кӳнепе ун лăрканине итлесе лар.
Çавăн пекех пăхăр:
Лăрик лăрк-лăрк-орр-ларк лăркă лăркăлтат « лăрка » лăрка çын Лăркаç лăркамăш лăркаттар лăрккăш