1. подр. —
об утихании, успокоении, облегчении
лăшт сывласа ил — облегченно вздохнуть
чĕри лăштах пулчĕ — у него отлегло от сердца
2. подр. —
о шумном встряхивании, бросании, о падении чего-л.
çапă çыххине лăшт пăрах — с шумом бросить вязанку хвороста
3. подр. —
о бессильном поникании
кайăк çуначĕсем лăштах усăннă — крылья птицы бессильно опустились
4.
совершенно, совсем
лăштах халтан кайрам — я совсем выбился из сил
çил лăштах чарăнчĕ — ветер утих
(лы̆шт), подр. звуку при падении на землю нежёсткого предмета. Завражн. Лăшт (или: лăкăшт), звук при бросании лык, на землю. || Совершенно. Ёково. Кăш сопăнпа çукаласан лăштах тохса ӳкет (о грязи). || Сразу. Икково. Çил лăштах чарăнчĕ. Ветер сразу утих. N. Çын лăштах (лоштах) ватăлса кайрĕ (вдруг). || Подр. облегчению. Кратк. расск. 25. Унăн чĕри лăштах пулнă вара (он успокоился). Хурамал. Манăн ăшăм пит ырататьчĕ; эмел ĕçрĕм те, лăштах пӳлчĕ (стало легче, ыратаканни пĕтрĕ). В. Олг. Çынăн вар ыратнă чох мĕскерле те полсан амал ĕçсен, вара ыратасси чарăнсан: ăшчикă (-гы̆) лăштах полчĕ, тесе калат. Орау. Çавна ĕçсессĕнех, пуç ыратни лăштах пулчĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
лăшлан лăшлантар лăшлат лăшлаттар « лăшт » лăшт-лашт лăштăк лăштăр лăштăр-лаштăр лăштăркка