лабиринт (пăтрашуллă çулсем, урамсем)
лабиринтный
урамсен лабиринчĕ — лабиринт улиц
сущ.муж.
лабиринт (кукăр-макăр çулсен, урамсен пăтрашуллă системи)
лабиринт (1. авалхи Египетпа Грецире ҫĕр айне алтса тунӑ питĕ нумай пÿлӗмлӗ ҫурт); 2. перен. тӗпне-йӗрне пӗлсе ҫитермелле мар ӗҫ; 3. хӑлхан шалти кӑткӑс пӑйĕ.
м. 1. ист. лабиринт (авалхи Грецире, Египетра — нумай пӳлĕмлĕ, нумай коридорлă çурт); 2. лабиринт (кăткăс та пăтрашуллă системăллă урамсем, çулсем, пӳлĕмсем т. ыт. те); лабиринт улиц урамсен лабиринчĕ; 3. анат. лабиринт (хăлхан шалти кăткăс пайĕ); 4. перен. пăтрав, кăткăс ĕç; лабиринт мыслей шухăшсен пăтравĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
лаçтак лаçтанкка лабаз лабиализация « лабиринт » лаборант лаборатори лаборатория лав лав укçи