разг.
1.
хороший, приличный, порядочный
ладный прост.
хорошо, прилично
ладно прост.
латлă пул! — веди себя хорошо
пĕр латлă кĕреçе те çук — нет ни одной приличной лопаты
вĕсем латлах пурăнмаççĕ — они живут не совсем ладно
2.
толковый, дельный, путный
толково, дельно, путно
латлă ăнлантарса пар — объяснить толком
унран латлă сăмах илтеймĕн — от него не услышишь путного слова
(-лы̆), ладный, хороший, путный, приличный, толковый; порядочный. Сред. Юм. Амăшне пăхсан, пит латлăх (чит. латлах) полмалла мар ĕнтĕ. Если судить по матери, то не должно быть (в дочери) путного, порядочного. Ib. Килĕнче-çôртĕнче те пĕр латлă сăмахлакан çын çôк пôль ôнта. Во всем доме-то нет ни одного, говорящего прилично, путно. Якейк. Онта ĕç латлах мар (дело не ладно). N. Тырă пулмасан пурăнăç латлă пулас çук. Чуратч. Ц. Ку çын, часрах кимĕ çинчен тухса, киле хыпаланса тарать, тет: ку латлă пулас çук, тесе.
Çавăн пекех пăхăр:
латинский латифунди латифундия Латка шĕшки « латлă » латлăн латла латлат латлаттар латнă