Шырав: лашман

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I. ист.
лашман — государственный крестьянин, работавший на вывозке корабельного леса

лашманный
лашман ĕçĕ — лашмăнная повинность
лашман çулĕ — лесовозный тракт

II.

1. перен.
сильный и неуклюжий, тяжелый
неповоротливый

2.
большой, толстый
лашман сăмса — широкий приплюснутый нос

III. диал.
черный таракан

IV.
гребло (доска для сгребания снега, соломы и т. п.)

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

лашман. М. Рус. Лашмансем тесе, ĕлĕк салтака каяс вырăнне лашман йывăçĕсене турттаракансене каланă, çавăн пеккисем пирĕн Емел-пуçсем пулнă. N. Эх, лашман хырăм! пăркаланаймастăн, мăнтăр сысна! || СТИК. Лашман сăмса, большой, приплюснутый нос. Ib. Лашман, прозвище одного человека с таким носом. Ib. Лашман — тяжелый, неукдюжий человек. || Доска для вывозки снега. СПВВ. ТМ. Лашман – юр турттаракан хăма; ăна пĕр чалăш тăршше хăмана илсе, хăман икĕ пуçне кантăра хурса (вдевши), кантрисене сӳсмен пăявĕнчен çыхса, юра карта ăшăнчен çав лашманпа турттарса кăлараççĕ. || Йемелкке-Т. Лашман – çуна пек япала, унпа арпа (мякину) туртаççĕ. Пыçăк мар, ансăр, тăрăхла; ăна паявпа çуран туртаççĕ.

имя мужч. СТИК. || Фамильное прозвище. Кич-к. (Цив.) || Назв. д. Лашманкиной, б. Бугульм. у. Бугульм. † Ай-хай-ах та милай хамăр савни, хăш ял урамĕнче çӳрет-ши? Турри кăна çыхни, çӳçсем çыхни Лашман урамĕнче çӳрет пуль.

Çавăн пекех пăхăр:

лашкаттар лашки лашлат лашлаттар « лашман » лашман çôлĕ Лашман çырми Лашман вăрманĕ лашман кĕсри лашт