подражание несильному шлепку
шлеп, хлоп
ача урайне леп турĕ — ребенок шлеп на пол
çурăмран леп тутар — хлопнуть по спине
частица образов. превосходной степ. от сл. лепĕркке. Стюх. Леп-лепĕркке.
(л’эп), подр. несильному шлепанью, напр., при падении в грязь и пр. Орау. Ăрампа сулкаланса пыратьчĕ кусем, унччен те пулмарĕ, пĕри пылчăк çине леп! турĕ (один упал в грязь). Якейк., Тохтала, Икково. Шыв (шу) çыран хĕрне (о берег) çапăнса лĕп-леп (или: лĕп-лĕп, или: леп-леп)! тăвать. (Возможны все эти варианты). Изамб. Т. Леп-леп ĕне пăх, шăккăрт-шăккăрт сурăх пăх; пиç-пиç, Марчен (или другое имя матери) çăкăрĕ! (Çакăрла вылянă чухне иккĕн пĕр-пĕр ачана алă çинче сиктерсе калаççĕ). СТИК. Ĕне пек леп-леп! сысат (говорят маленьким).
Çавăн пекех пăхăр:
ленчешкелен ленчешкелет лень леопард « леп » лепĕлтет лепĕр лепĕркке лепĕрккеле лепĕрккелен