Шырав: мăй

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
шея
горло

шейный
горловой
çинçе мăй — тонкая шея
мăй çакки — 1) украшение в виде подвески на шее у женщин 2) виселица
мăй çыххи — 1) монисто, ожерелье из бус и монет 2) ошейник (у собаки)
мăй тутри — шейный платок
мăй шăмми — анат. шейнный позвонок
мăйран пăв — душить
мăйран ытала — обнять за шею, обвить шею руками
пĕвере шыв мăй таран — в пруду воды по шею

2.
горлышко (сосуда)
кĕленче мăйĕ — горлышко бутылки

3.
гриф (музыкальных инструментов)
сĕрме купăс мăйĕ — гриф скрипки

◊
мăй касси — сорвиголова
мăй юхни — мед. золотуха
манăн ĕç мăй таран — у меня дел по горло
мăйран çакăн — вешаться на шею
мăй таран çисе тултар — наесться до отвала, быть сытым по горло
мăйна пăрса татăп! — я тебе голову оторву!

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

шея
мăй тăрăшшĕ мăй тарăн та — по шею то по шею

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(мы̆j), подр. крику мăй-пăран. Шурăм-п. Мăй-мăй-мăй, мăй-прансене юратмастăп. || Подр. хныканью. Сред. Юм. Кăлт лектерме те çôк (до него нельзя и дотронуться), тухăм мăйй! тăвать. (Говорят о маленьких детях, если они плачут ни с того, ни с сего). || N. Мăйй (мы̆jj), подр. особому ржанию кобылы. См. майлат.

(мы̆j), шея. Изамб. Т Старик, урапа çинчен пăтавккине вăрлăх тултарса, мăйĕнчен çакăрĕ (= çакрĕ) те ана пуçне кайса тăчĕ. Çутт. 36. Эпĕ мăйран (на шею) хутаç çакрăм. Сред. Юм. Ăсĕне пôринне те мăйĕсене касса татнă. Им всем отрубили головы. Якейк. † Ати мăйĕ холăм, тесе, кульлян (ежедневно) чопрăм холая (= холана); салтак каймас (= каймастăп) поль, тесе, салтак туса, ай, ячĕç! Ib. Мăйĕ кĕпе çохави çине тохса кайнă. У него шея складками (от толщины). N. Мăйран çакма тытăнчĕç (вешать за шею). Орау. Ан чĕн (молчи), атту мăйна пăрса лартăп (сверну шею, голову). Сред. Юм. Мăйран пуссан та, халь параймасп (= параймастăп). Хоть зарежь, а теперь заплатить не могу. Ib. Пит çылăх пôлат, тессине: мăй таран (по шею) çылăх пôлать, теççĕ N. Ачасене вĕсем мăйĕсенчен çака-çака вĕлернĕ. Юрк. † Каçхине те выртрăм, тĕлĕк куртăм: мăйма (= мăйăма) хура çĕлен (гадюка) явăнчĕ. || Шейка, горлышко сосуда. N. Кĕленче мăйĕ.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

муен

Çавăн пекех пăхăр:

мăçпăто мăçта-мăçта мăçыххи мap « мăй » мăй айĕ мăй касси мăй сыппи мăй тымарĕ мăй чанĕ