1.
вывихиваться
пӳрне мăкăлтанчĕ — палец вывихнулся
унăн ури мăкăлтаннă — у него вывихнута нога
2.
быть помятым, поврежденным
быть сломанным
пĕкĕ лайăх авăнмарĕ, мăкăлтанчĕ — дуга не выгнулась правильно, получился надлом
мăкăлтаннă вырăн — поврежденное место
мăкăлтаннă йывăç — уродливое, изогнутое дерево
(мы̆гы̆лдан, мы̆ҕы̆лдан, мŏгŏлдан), вывихнуться. Пшкрт: алы̆м мы̆ҕы̆лданза к̚ар’ы̆. N. Манăн икĕ ури те мăкăлтанса кайнă. || Хурамал. Эпир пĕкĕ аврăмăр та, лайăх авăнмарĕ, мăкăлтанчĕ („пăртак хуçăлчĕ“, т. е., вм. правильного изгиба, вышел угол, надлом). || Изуродоваться, быть изуродовану. СТИК. Мăкăлтаннă йывăç; мăкăлтаннă çын, урод (асат хуçнă çын, ури чалăш çын). || Пшкрт: таҕа мыр’аҕи мы̆ҕы̆лданза. У барана выпал рог.
Çавăн пекех пăхăр:
мăкăлт-макăлт мăкăлтă мăкăлта мăкăлтак « мăкăлтан » мăкăлтану мăкăлтанчăк мăкăлтат мăкăлтаттар мăкăлтет