разг.
мастер, мастак, искусник, умелец
мастерски, искусно
ăста маçтăрсем — первоклассные мастера
унăн алли пит маçтăр — у него умелые руки
вăл юрлама маçтăрах мар — он не мастак петь
Маçтăр аллинче ĕç вылять. — посл. В руках мастеро дело играет. (соотв. Дело мастера боится).
(мас’ты̆р), мастер. Альш. Эсĕ вăрра ай-ай маçтăр иккен! Питушк. КС. Маçтăр, мастер, умеющий. БАБ. Кĕлтума ăна пурте кĕлтумаççĕ, пĕр кĕл таврашне пит маçтăр старик анчах кĕлтăват (читает молитву), ыттисем пурте, çĕлĕкĕсене илсе, сăхсăхса анчах тăраççĕ. Орбаш. Эсĕ мĕнтен маçтăр? — Эпĕ, тит, апат çима, тата эреке ĕçме маçтăр, тет.
мастер
Çавăн пекех пăхăр:
маçилккă Маçки маçланшĕк маçок « маçтăр » маçтăрлăх маçтăрла маçтăрлан Маçтук Маçу