Шырав: мастер

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
мастер (ăста)
хĕçпăшал мастерĕ — оружейный мастер
сехет мастерĕ — часовых дел мастер

2.
мастер
аслă мастер — старший мастер
ăстрăм мастерĕ — сменный мастер
мастер пулашакан — помощник мастера

3. спорт.
мастер

мастерский
спорт мастерĕ — мастер спорта
спортăн тава тивĕçлĕ мастерĕ — заслуженный мастер спорта
мастер кандидачĕ — кандидат в мастера
мастер нормативĕ — мастерский норматив
мастер результачĕ — мастерский результат
спорт мастерĕн нормине тултар — выполнить норму мастера спорта

Вырăсла-чăвашла словарь (2002)

сущ.муж., множ. мастера, мастерица жен.
1. ăста, ăстаçă, маçтăр; мастер столярного дела сĕтел-пукан ăсти; Катя — мастерица вышивать Катя — тĕрĕ ăсти
2. мастер (производствири специалист); сменный мастер смена мастерĕ
3. мастер (спортри пусăм); мастер спорта по лыжам спорт мастерĕ — йĕлтĕрçĕ; кандидат в мастера спорта спорт мастерĕн кандидачĕ ♦ мастер на все руки пур ĕçе те ăста

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

мастер, ӑста, ӑста ҫын; пӗр-пӗр ӗҫе тӗплӗ пӗлекен ҫын; мастера высокого урожая вӑйлӑ тырпул ӑстисем.

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

м. 1. ăста, маçтăр; часовой мастер сехет ăсти; 2. чего ăста, маçтăр; он мастер рассказывать вăл халап яма маçтăр; мастера искусств искусство ăстисем; 3. (на производстве) мастер; сменный мастер смена мастерĕ; помощник мастера мастер помощникĕ; 4. спорт. мастер; заслуженный мастер спорта тава тивĕçлĕ спорт мастерĕ; мастер на все руки пур ĕçе те ăста; дело мастера боится погов. ăста аллинче ĕç вылять, ĕçчен çынтан ĕç хăрать.

Социаллӑ сӑмахлӑхӑн вырӑсла-чӑвашла словарӗ (2004)

1. мастер (ĕçри должность); мастер участка участок мастерĕ; мастер производственного обучения производство вĕренĕвĕн мастерĕ 2. мастер (спорт званийĕ); заслуженный мастер спорта тава тивĕçлĕ спорт мастерĕ; кандидат в мастера спорта спорт мастерĕн кандидачĕ

Çавăн пекех пăхăр:

массивный массовик массовка массовый « мастер » мастерить мастерица мастеровой мастерок мастерская