1.
яд, отрава
вĕлле хурчĕн наркăмăшĕ — пчелиный яд
çĕлен наркăмăшĕ — змеиный яд
шăна наркăмăшĕ — отрава для мух
наркăмăш сап — разбросать отраву
2.
мышьяк
3. перен.
злоба
вăл чĕринче наркăмăш пухнă — он затаил злобу в сердце
4.
наркотик
син.: маркăмăш
яд
(наргы̆мы̆ш), мышьяк, яд. Чăв. й. пур. 11°. Тата тепĕр тапхăр Михеле ашшĕне яшки çине наркăмăш хăй ярса панă. N. Вĕсен наркăмăшĕ ман халăм-хăватăма сăхса илет. Н.-Шинкусы. Ку ĕнтĕ (ведь) наркăмăшпа пĕрех, сире çиме юрăхсăр ку.
«мышьяк»; уйг. мәргимуш, узб. маргимуш, азерб. мәргӳмӳш, туркм. мергӳмӳш (Байлиев и Каррыев), «мышьяк». Из перс. (мӓргмуш) «мышьяк», «отрава для мышей и крыс» (мӓрг «смерть», муш «мышь», «крыса»).
Çавăн пекех пăхăр:
наречие нарзан нарисовать нарицательный « наркăмăш » наркăмăш корăкĕ наркăмăшлă наркăмăшла наркăмăшлан наркăмăшлантар