1.
настоятель (арçын мăнастирĕн пуçлăхĕ)
2.
настоятель (чиркӳри аслă священник)
сущ.муж.
пуçлăх (арçын мăнастирĕн), настоятельница сущ.жен. пуçлăх (хĕрарăм мăнастирĕн)
м. настоятель (1. арçын мăнастирĕн пуçлăхĕ; 2. чиркӳри аслă пуп).
1. настоятель (христиансен— арçын мăнастирĕн пуçлăхĕ, шумен) 2. настоятель (соборăн е прихут чиркĕвĕн аслă священникĕ)
ч.с. 1. Мăнастир пуçлăхĕ. Ĕпхӳри Чăваш халăх шкулĕнче арçынсен мăнастирĕн настоятелĕ Серафим атте пулса курчĕ. ЧТ, 1998, 5 /, 7 с. Савватий атте, арçынсен мăнастирĕн настоятелĕ, куллен ОМОНа шăнкăравласа тăнă, йĕркеллех-и. ÇХ, 1999, 42 /, 3 с.
2. Чиркĕвĕн аслă священникĕ. Хĕрлĕ Чутай чиркĕвĕн на-стоятелĕ Николай протоиерей кĕлĕ ирттерет. ПП, 2000, 4 /, 4 с. [Ăна] хирĕç чиркӳри аслă пуп (настоятель) килет. ЧХ, 2000, 34 /, 6 с.
Çавăн пекех пăхăр:
настолько настольный насторожиться настояние « настоятель » настоятельница настоящий настрăк настраивать настрого