1.
лентяй, ленивец, бездельник
ленивый
лениво
наян этем — ленивый человек
наян хускалкала —лениво двигаться
ну наян, утнă çĕртех çывăрать! — ну и лентяй, спит на ходу!
Наянăн алли ыратать. — погов. У лентяя болят руки.
2.
лень
унăн наянĕ купипех! — в нем столько лени!
наян пуса пуçларĕ — меня начала одолевать лень
◊
наяна пер — лодырничать, гонять лодыря
лентяй; ленивый. Изамб. Т. Хăй пит наян. Т. Григорьева. Наянăн турри çывăхра, теççĕ. См. услап, кахал, хантар. || Лень. Баран. Вăхăчĕ-вăхăчĕпе пире наян пусса килет, итлеми пулатпăр, суя сăмах калаçатпăр.
«ленивый»; «лентяй»; «лень»; башк., тат. наян «лукавый», «хитрый», «пронырливый», «притворный»; «плут», «шельма».
ускăн. Чăннине чăн: ĕçсе, çисе, улпутсемпе хуçасем пек кам укçа тăкасси пур: хура халăха вырăнсăрах вĕсем эрех нумай ĕçнипе хăйсем наянран (ускăнран) начар пурăнаççĕ теççĕ [Игнатьев 1906:9].
Çавăн пекех пăхăр:
наэлектризовать наюмчик наюмшăк наябедничать « наян » наян утаманĕ наянлăх наянлан наянлантар наяннăн