сущ.муж., множ. огни
1. (син. пламя) çулăм, вут, вут-çулăм, вут-хĕм; огонь костра кăвайт çулăмĕ; огонь сильно разгорелся вут-çулăм вăйланчĕ
2. (син. свет) çутă; вдали видны огни города инçетре хула çутисем курăнаççĕ
3. (син. стрельба) перӳ; пени (пăшал-тупăран); вести огонь из пулемётов пулемётсенчен пер ♦ вечный огонь ĕмĕрлĕх вут-çулăм (вăрçă паттăрĕсене чысласа вĕсен вил тăпри çинче çутни); игра с огнём вутпа выляни (теветкеллĕ хăтланăш çинчен); днём с огнём не сыщешь шырасан та тупма çук
-гня вут, вут-хӗм, ҫулӑм; зажечь огонь хӑйӑ ҫут, лампа ҫут; развести огонь вут чĕрт.
м. 1. (пламя) вут, çулăм, вут-хĕм; 2. (свет) çутă, хăй çути; в окне горел огонь чӳречерен çутă курăннă; 3. перен. (страстность, пыл) хĕрӳ; 4. воен. вут, вут-хĕм; вести огонь вут-хĕм персе тăр; открыть огонь пеме тытăн (пăшал-тупăран); ◇ бояться как огня вутран хăранă пек хăра; днём с огнём не найти см. днём; из огня да в полымя погов. кашкăртан тарнă, упана çулăхнă; между двух огней икĕ вут хушшинче; нет дыма без огня см. дым; огнём и мечом вутпа-хĕçпе (тухсо кай), çунтарса-вĕлерсе (кай); пройти огонь и воду (и медные трубы) хура-шур кур, вут-шыв витĕр тух.
Çавăн пекех пăхăр:
оговорка оголенный оголить оголтелый « огонь » огород огородить огородник огородничество огородный