1.
орден (знак отличия в награду)
орденский
Ленин орденĕ — ист. орден Ленина
Октябрьти Революци орденĕ — орден Октябрьской Революции
Хĕрлĕ Ялав орденĕ — орден Красного Знамени
Ĕç Мухтавĕн орденĕ — орден Трудовой Славы
Хĕрлĕ Çăлтăр орденĕ — орден Красной Звезды
«Хисеп палли» орден — орден «Знак Почета»
Мухтав орденĕ — орден Славы
Тăван Çершыв вăрçă орденĕ — орден Отечественной войны
Халăхсен Туслăхĕн орденĕ — орден Дружбы народов
«Ача амăшĕ-героиня» орден — орден «Мать-героиня»
орден ленти — орденская лента
орден ил — получить орден
орден пар — 1) наградить орденом 2) вручить орден
орден çакса çӳре — носить ордена
ăна орден панă — его наградили орденом
2. ист.
орден (хăйне евĕрлĕ уставлă католик рыцарĕсен е манахĕсен пĕрлешĕвĕ)
иезуитсен орденĕ — иезуитский орден
рыцарьсен орденĕ — рыцарский орден
сущ.муж., множ. ордена
орден (кăкăр çине çакмалли хисеп палли); наградить орденом орден пар; кавалер ордена орден илнĕ çын
орден; орден Ленина Ленин орденĕ; орден Трудового Красного Знамени Ĕҫлӗх Хӗрлӗ Ялав орденĕ.
м. орден; орден Ленина Ленин орденĕ; орден Октябрьской Революции Октябрьти Революци орденĕ; орден Красного Знамени Хĕрлĕ Ялав орденĕ; орден Красной Звезды Хĕрлĕ Çăлтăр орденĕ; орден «Знак Почёта» «Хисеп палли» орден; орден «Мать-героиня» «Ача амăшĕ-героиня» орден.
м. ист. (организация) орден; тевтонский орден тевтонсен орденĕ; иезуитский орден иезуитсен орденĕ.
орден (награда); боевой орден вăрçă орденĕ; кавалер ордена орденлă çын; наградить орденом орденпа наградăла
Çавăн пекех пăхăр:
орги оргкомитет оргтехника орда « орден » орден-медаль орденлă ордер ординарец ординатор