прил., остро нареч.
1. (ант. тупой) çивĕч, вичкĕн; острый нож çивĕч çĕçĕ
2. (ант. тупой) шĕвĕр, шĕвреке; острый нос шĕвĕр сăмса
3. (син. проницательный) çивĕч ăслă, вичкĕн, витĕр; острый ум çивĕч ăс
4. (син. едкий) хаяр, йӳçĕ, çиекен; острый перец хаяр пăрăç; острый запах çиекен шăршă ♦ острый угол шĕвĕр кĕтес (90 градусран каяраххи); острая боль чиксе ыратни; острая ситуация йывăр лару-тăру; остёр на язык чĕлхи касать кана
шӗвӗр, шӳреке, ҫивӗч, вичкӗн; острый на вкус шарак, кӑвасак.
прил. 1. çивĕч, вичкĕн; шĕвĕр, шĕврешке; острый нож çивĕч çĕçĕ; острая игла шĕвĕр йĕп; 2. (суживающийся) шĕвĕр, шĕвреке, вĕçлеке; острый нос лодки киммĕн вĕçлеке сăмси; 3. (хорошо развитой; проницательный) çивĕч, витĕр; острый ум çивĕч ăс; острое зрение витĕр (е çивĕч) куç; 4. (язвительный) çивĕч, витермелле, витмелле (е витекен); острый язык çивĕч чĕлхе; острое слово витмелле сăмах; 5. (о вкусе, запахе) витĕр çапакан, çиекен, йӳçĕ, йӳçек; 6. (сильный) хытă, вăйлă; острое желание вăйлă сунăм; 7. (напряжённый) хĕрӳллĕ, çивĕч, йывăр; острая борьба йывăр кĕрешӳ; ◇ острый угол мат. шĕвĕр кĕтес.
Çавăн пекех пăхăр:
остроносый острота остроугольный остроумный « острый » остряк остудить оступаться остыть ость