1.
отличник (отлично вĕренекен)
вĕренӳ отличникĕ — отличник учебы
отличника тух — выйти в отличники
2.
отличник (лайăх ĕçлекен)
производство отличникĕ — отличник производства
сущ.муж., отличница жен.
отличник (вĕренуре питĕ лайах ĕлкĕрсе пыракан)
1. отличник (вĕренекен); 2. малта пыракан; отличник производства ӗҫре малта пыракан, пит лайӑх ӗҫлекен.
м. отличник.
1. отличник (пуринчен те лайăх вĕренекен); отличник учёбы вĕренӳ отличникĕ 2. отличник (ĕçре палăрнă çын); отличник народного образования халăх çут ĕçĕн отличникĕ
Çавăн пекех пăхăр:
отлив отличаться отличие отличительный « отличник » отлично отличный отлогий отложение отложить