полба
полбенный
хылчăксăр пăри — безостая полба
пăри кĕрпи — полбенная крупа
пăри пăтти — полбенная каша
пăри ак — сеять полбу
полба.
129 стр.
(пы̆ρиы, пŏρиы), полба. Альш. Вĕсем ăна суйлама кĕл çине пăрçа, пăри сапса, ăна суйлаттарса хăварнă. Трхбл. Пĕр сăпкара икĕ ача выртать. (Пăри). Юрк. Пăри пăттине пит лайăх кăна пĕçерсен, аш шӳрпипе сапса çиме юратаççĕ. N. Пĕр сăпкара икĕ ача. (Пари чăши). С. Айб. Пĕр пӳлмере икĕ карчăк. (Пăри тырри). Вомбу-к. Пăтă тол, пăри, вир, хоратол, сĕлĕ кĕрпинчен пĕçереççĕ.
«полба»; башк., тат. борай «полба»; азерб. бугда, уйг., туркм., тур. бугдай, узб. бугдой, алт. В пуудай, ойр., кирг., монг. буудай, хак. пуғдай, казах., к. калп. бидай «пшеница». Слово это имеется и в некоторых индоевропейских языках: лит. пурай, латыш, пури «озимая пшеница»; греч. πνроσ «пшеница»; ст. слав, и др. русск. пыро «полба»; ср. монг. буудай «пшеница»; араб. «пшеница».
Çавăн пекех пăхăр:
пăрачак Пăрачкав пăрван пăрван сăнлă « пăри » пăри пуçлă шур ути пăри то пĕри пăри шур ути пăрик пăринька