Шырав: пăчкă

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

пила
икĕ авăрлă пăчкă — поперечная пила
пĕчĕк пăчкă — лучковая пила
алă пăчки — лучковая пила
тăрăхла пăчкă — пила для теса
пăчкă аври — ручка пилы
пăчкă вырăнĕ — козлы (для распиловки теса)
пăчкă кĕрпи — опилки
пăчкă уйăр — разводить зубья пилы

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(пы̆чкы̆, пŏчкŏ), пила. N. Пăчкă, ручная пила. Части пăчкă: 1) тĕкки, кантăри, пăркăч, ручки. Абыз. Пăчкă, пила поперечная; ал пăчки, одноручная пила. У пилы есть кăпăл, ункă (чтобы ручки не кололись), аври. IЬ. Пăчкă кантăри хытармалли, лучек. Мыслец. Алă пăчки или хăрах алă пăчки, пилочка, ножовка; урлă пăчкă, пила для дров; тăрăхла пăчкă, для тёса. Чертаг. Пăчкă аври — 1) железные дудки для ручек, 2) ручки. Ядр. Пăчкă çур, пилить (заниматься пилкой). Сред. Юм. Ôлмăççи кôтне пăчкă çôрни (опилки) сапсан, кôрăк тôхмас, тет. IЬ. Пăчкă çуракан, пильщик. Цив. Арçынсем тулта темĕскер каскалаççĕ, урамра пура пураççĕ, пачкă çураççĕ. КС. Пăчкă вырăнĕ, козлы для пилки тёса.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«пила»; азерб., кумык, бычгы, тур. бычкы, башк. быскы, чаг. бичка, туркм. пычгы, тат. пычкы, к. калп., ног. пышкы, карач.-балк. мычхы «пила»; МК бычғу, Зол. бл. бычку, азерб. бычаг, тур., чаг., кирг., ойр. бычак, кумык, бичак, тув. бижек, якут. быhак, башк. бысак, уйг. пичак, узб. пичок, хак. пычах, алт. В, туркм., тат. пычак, казах., ног., к. калп. пышак «нож». От глагола: МК быч, тур. бич, алт. В пыч «резать»; башк. бес, тув. быш, якут. быс «резать», «кроить»; в чув. пăч в этом значении не сохранилось.

Çавăн пекех пăхăр:

пăчăхтар пăча пăчав пăчалник « пăчкă » пăчкă пулă пăчкă сăмсаллă акула пăчкă таварĕ пăчка пăчкай