1.
нагибать, наклонять (напр. голову)
сгибать, гнуть (напр. шею)
ача пуçне пĕксе ларать — мальчик сидит, потупив голову
2.
подрубать, подшивать
кĕпе аркине пĕк — подрубить подол платья
лошадь впрягать;
подрубить платок
(пэ̆к, пӧ̌к'), гнуть, наклонять. См. пӳк. Ск. и пред. 39. Хăшĕ пыраççĕ, пуçĕсене пĕксе. Сред. Юм. Пуçа пĕк, наклони голову. О сохр. здор. Пуçа нихçан та малалла пĕкме кирлĕ мар. КС. Лашине пĕксе лартнă (чĕлпĕрпе пуçне аялла кукăртса уринчен çыхаççĕ). Янш.-Норв. Эсĕ скрипка пуçне пĕкнĕ иккен. ЧП. Купăсăм пуçне пĕкнĕ-тĕр. || Подрубать. Янш.-Норв. † Шурă шупăр аркине шурă çиппе пĕкрĕмĕр. Бур. † Пăхăр улачанăн анĕ аслă, касасси-пĕкесси час пулмас. || Убежать. Тайба-Т. Пĕке патăм, убежал.
одно из положений козна. СТИК. Пĕкле çурăм майпе ӳксен, пĕк теççĕ. Ст. Чек. Унăн икĕ пĕк пулчĕ. См. ашăк, элчĕ.
«гнуть», «наклонять (голову)»; «подрубать» (см. пӳк); уйг., алт. И, хак. пӳк, азерб., туркм., тур., кумык., казах. бӳк, кирг. бӳг, узб. бук, башк., тат. бӧгӧ, ойр. бӧкӧ «гнуть», «сгибать», «подгибать».
Çавăн пекех пăхăр:
пĕвентер пĕвер пĕвет пĕветтер « пĕк » пĕкăрĕчен пĕкĕ пĕкĕç пĕкĕл пĕкĕлĕ пăчкă