нагибаться, наклоняться, склоняться (о человеке)
алăкран пĕшкĕнсе кĕр — войти в дверь пригнувшись
ача умне пĕшкĕн — склониться к ребенку
Пĕччен пуç пĕшкĕнет, ушкăн йыш ут утланать. — посл. Одинокий голову клонит, а кто в артели — на коня садится.
◊
пĕшкĕнсе лар — присесть на корточки
наклоняться
нагибаться
пĕшкĕнсе итле — выслушивать наклонившись (к нему)
пĕшкĕренсе тăраççĕ — стоят наклонившись
пĕшкĕрт — накренить
(пэ̆шкэ̆н), нагибаться, наклоняться. СПВВ. Пĕшкĕнес = пĕкĕнес. Якейк. Пĕшкĕнмесĕр, çĕртен вăл окçая илес çок эс. Не наклонившись, не достанешь ты эту монету. IЬ. Пĕшкĕнерех пар. Юрк. Вăл пирĕн енне çурăмĕпе çаврăнса тăрса, часах пĕшкĕнсе, темĕскер шыра пуçларĕ. IЬ. Пĕр салтак, хăй тĕлне пĕр пулĕ уласа, шăхăрса пыннине илтсен, унтан хăраса: хама ан тивтĕр, тесе, кăшт пĕшкĕнсе илет. IЬ. Халĕ те пĕшкĕнсе ĕлкĕртĕм, пĕшкĕнсе ĕлкĕрмен пулсан, вăл мана вĕлеретчĕ. N. † Çĕлĕкне илме пĕшкĕнсен, сăмси çĕре тивет-çке. Дик. леб. 45. Патша çуртĕнчи пĕтĕм çын ун умĕнче тата пĕшкĕнерех тайăлнă. Ст. Чек. Пĕшкĕнсе ларнă. 1) Сел на корточки; 2) присел (напр., в засаде). Кан. Пуçĕсене çĕклесе, пур ĕçе те чăрмантарма пĕшкĕнеççĕ.
, пĕкĕн «наклоняться», «нагибаться». От пĕк (см.); появление ш в пĕшкĕн загадочно.
Çавăн пекех пăхăр:
пĕчченле пĕчченлен пĕчченшер пĕчченшерĕн « пĕшкĕн » пĕшкĕнкеле пĕшкĕнтер пĕшкĕрĕн пĕшкĕрт пĕшкелле