1.
булькать, журчать
çăлкуç çĕр айĕнчен пакăлтатса тухать — родник с журчанием выбивается из-под земли
2. перен.
болтать, трещать без умолку
балаболить прост.
кирлĕ мара пакăлтат — молоть всякий вздор
3. перен.
лепетать
лопотать прост.
ача темĕн пакăлтатать — ребенок что-то лепечет
лопотать
(-д-), булькать. N. Эпĕ витрене çеклипе чышса шыв айне кӳртеп те, вăл унтан хăмпăпа пакăлтатса тухать, мана аванăн туйăнать. КС. Çăлкуçĕнчен пакăлтатса тухать (вода). || Болтать; говорить на непонятном языке. КС. МПП. Пакăлтатать, болтает беспрестанно. К.-Кушки. Пакăлтат, болтать тупо. N. Хурал пӳртĕнче çĕрĕпех пакăлтатса лартăмăр, сидели и болтали (с оттенком: долго и беспрерывно). СТИК. Тĕпелтех тата икĕ арăм пакăлтатса лараççĕ, тет. Ск. и пред. 85. Хăйĕн пĕчĕк чĕлхипе пакăлтатать инкĕшпе. Сред. Юм. Ан пакăлтатса тăр. Не говори чего не следует говорить.
Çавăн пекех пăхăр:
пакăл пакăл-пакăл пакăлта пакăлтамас « пакăлтат » пакăлтату пакăлтет пакăлти пакăлчак пакăлчан