1.
палас, ковер без ворса
палас тĕрт — ткать палас
2.
половик
урайне палас сар — постлать на пол половик
3.
одеяло, покрывало (тканое)
половик. Изамб. Т. СПВВ. АВ. Палас, ковер. Кайсар. Палас, одеяло. Толст. Икĕ аяккинче çтена çумĕнче палассем çакăнса тăнă. Баран. 162. Пуян тăракан калмăксем кибитки урайне те палассем сараççĕ. Дик. леб. 31. Вăл пӳлеме мрамăртан тунă, ăна палассем сарса, çемçе минтерсем хурса тирпейленĕ.
сущ.муж.
палас (икĕ енлĕ, тĕксĕр кавир)
м. палас (алăпа тĕртнĕ яка кавир).
«половик», «дорожка», «коврик»; азерб., тур., к. калп., тат. палас, башк. балаç «половик», «коврик»; узб. полос, узб. С палас «ковёр». Из перс. (пăлас) «палас», «грубый шерстяной ковёр без ворса»; «дерюга».
Çавăн пекех пăхăр:
паланлăх Палантай Палантай-Тăварĕм палапан « палас » палат палата палаткă палатка Палатти