1.
право (патшалăх влаçĕ çирĕплетнĕ нормăсемпе йĕркесем)
правовой
патшалăх прави — государственное право
тĕнчери право — международное право
саккун кăлармалли право — законодательное право
право йĕрки — правопорядок
право нормисем — правовые нормы
2.
право (ирĕклĕх)
ĕçлев прави — право на труд
суйлав прави — избирательное право
политика прависем — политические права
самоопределени прави — право на самоопределение
пĕр тан правăллă пул — иметь равные права
правăсăр хăварни — лишение прав
правăсене тавăрни — восстановление прав
3.
права (хут)
шофер прави — водительские права
◊
крепостла право — ист. крепостное право
сущ.сред.; множ. права
тивĕç, ирĕк; избирательное право суйлав тивĕçĕ; гражданские права граждан ирĕкĕсем; предоставить право ирĕк пар; лишить прав ирĕксĕрле; с полным правом тивĕçлипе
право, тишӗҫлӗх, тивӗҫ; избирательное право суйлав прави; принадлежащее по праву право тăрăх тивӗҫли.
вводи, слово разг. чаю, чӑнах та; право же, я не виноват чӑнах та, эпӗ айӑплӑ мар.
с. 1. право, права, тивĕçлĕх; законодательное право закон кăлармалли право; авторское право автор прави; избирательное право суйлав прави; поражение в правах правасăр юлни; восстановление в правах правăсене тавăрни; права гражданства гражданлăх прависем; право на труд ĕçлев прави; законное право законлă тивĕçлĕх; 2. (основание причина) ирĕк, сăлтав; какое вы имеете право? кам ирĕк панă сире?; 3. мн. права разг. (документ) право; водительские права шофер прави; ◇ на правах кого-л. кам е мĕн пулса; на равных правах пĕр шайра, тан.
вводн. сл. (чăн) вара; я, право, не знаю эпĕ пĕлместĕп вара.
право; право голоса сасăлав прави; право на труд ĕçлев прави; право собственности харпăрлăх прави; право на жилище хваттер прави; охрана прав человека этем прависене хӳтĕлени; лишение прав правăсене тытса илни, правăсăр хăварни; восстановление прав правăсене тавăрса пани; ущемление прав правăсене хĕсни
Çавăн пекех пăхăр:
правление правленски правнук правнучка « право » правовед правоведени правоведение правовой правомочие