прил.
(син. отвратительный; ант. приятный), противно нареч. йĕрĕнчĕк, ирсĕр, йĕксӳ; противный запах йĕрĕнтерекен шăршă; противно его слушать ăна итлес килмест
хирӗҫ, хирӗҫле (ҫил); противные стороны в суде судри хирĕç енсем.
киревсĕр, ирсĕр, йĕрӗнчӗк, кӑмӑла кайман, чун туртман, чуна пистерекен.
прил. 1. хирĕç(ле); противный ветер хирĕç çил; противная сторона хирĕçле ен; 2. в знач. сущ. противное с. хирĕçли, пачах урăххи; утверждать противное пачах урăхла кала; ◇ в противном случае унсăрăн, ахаллĕн.
прил. (отвратительный) йĕрĕнчĕк, йĕксĕк, килĕштерме çук, килĕшӳсĕр; (о пище) йĕксӳ; противный человек килĕшӳсер çын.
Çавăн пекех пăхăр:
противень противительный противиться противник « противный » противогаз противодействие противодействовать противозаконный противолежащий