Шырав: пуклак

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
тупой
пуклак кĕтес — тупой угол
пуклак янах — тупой подбородок
пуклак пуçлă (вĕçлĕ) — тупоконечный, обрубленный на конце

2.
короткий
куцый
пуклак пӳрне — короткий палец

3.
низенький, приземистый
пуклак çын — приземистый человек, коротышка

4. диал.
невод

◊
пуклак пуç — диал. головастик
пуклак сăмах — неуместное слово
пуклак чĕлхеллĕ — косноязычный

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

тупой (на конце вершины)
пуклак вĕçлĕ — тупоконечный
пуклаклан — сделаться тупым (на вершине)

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

поклак, тупой, тупоконечный. СПВВ. ПВ. Пуклак, поклак. Актай. Эрхип арăмĕ пуклак кут. (Кăвакал, вар. — çăпала). Изамб. Т. Пуклак йывăç, короткое и толстое бревно (срубленное дерево). Нюш-к. Пуклак юман, дуб с сломанной кроной. Бр. п. водку 10. Лаптак сăмса, тăхлан пуç, пуклак янах çавăн пур (у нее). N. Мĕнле ку санăн пуклак пуçлă, эсĕ ăна епле кӳртетĕн. || Широко (об отражении в зеркале). Шибач. Ак çак тĕкĕр поклак кăтартать (кĕске). || В перен. см. Якейк. Йăванăн чĕлхи поклак, çанпа вăл хĕрсене çавримасть (не умеет говорить). Ст. Чек. Пуклак чĕлхелĕ. Пуклак калаçакан çынна пуклак чĕлхелĕ теççĕ. Ib. Пуклак калаçат. Говорит не разбираясь в словах: приятных, витиеватых и неприятных, уместных и неуместных, результат невоспитанности. В. Буян. Пирĕн чĕлхе чĕкеç чĕлхи мар, пуклак чĕлхе. || Ледышок? Янтик. Пуклак — чăмăр япала, хĕлле вылямалли; урапа тапа-тапа пĕр-пĕрне лектереççĕ. || Так называют плотных и низкорослых людей. СПВВ. КЕ. Пуклак — кĕске те лутра, сарлака çынна калаççĕ. Сред. Юм. Пôклак çын — лôтра, сарлака çын. || Отмороженная (или с уродливыми пальцами) рука. Начерт. 132. См. Магн. М. || Невод (рыболовн. снасть). Золотн., Начерт. 135. Пуклак, мрежа.

Çавăн пекех пăхăр:

пуквар пуккă çарăкĕ пуккаль пуккуй « пуклак » пуклак вĕçлĕ пуклак вĕçлĕ йĕп пуклак йĕп пуклак пуç пуклак сăмса