Шырав: сăлтав

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
повод, предлог
зацепка разг.
чăркăшма сăлтав туп — найти повод для придирок
кирек мĕнле сăлтавпа — по любому поводу

2.
причина, мотив, основание

причинный
авари сăлтавĕ — причина аварии
объективлă сăлтав — объективная причина
мĕн сăлтава пула ĕçрен тухрăн? — по какой причине ты уволился с работы?

◊
сăлтав союзĕ — грам. причинный союз
сăлтав-тĕллев падежĕ — причинно-целевой падеж

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

причина
средство
çав сăлтавпа — по этой причине

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(-дав), причина, повод, предлог. Юрк. Сăмах майĕпе ку та сăлтав тупса ак çапла калаçа пуçлать. Орау. Эпĕ хулана ачана вĕренме кӳртес сăлтавпа килтĕм. Ст. Яха-к. Тепле пĕр çын епле те пулин сăра ĕçесшĕн сăлтав тупса: кунта манăн ĕнер çĕлĕк юлман-ши, ĕнер, хам ĕссĕр пулса, таçта манса хăварнă, тесе пырса ыйтат. N. Хĕр ашшĕпе амăшĕ: параймастпăр, пирĕн хĕр çамрăк-ха, тесе, сăлтав тытаççĕ. См. сăлттав.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

сылтау, сәбәп

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«повод», «предлог», «причина», «отговорка»; уйг., казах., ног., саг. сылтав, узб. силтов, балк. салтав, к. калп., тат. сылтау, хак. силтағ, тув. сылдак, кирг. шылтоо, башк. hылтау, якут. сылтах «предлог», «повод», «причина», «отговорка»; ср. монг., калм. шалтаг то же; шалтах «отговариваться»; «находить предлог». От сăл (см.).

Çавăн пекех пăхăр:

сăлтăкла сăлтăр сăлтăртат сăлтĕш « сăлтав » сăлтавлă сăлтавлăх сăлтавла сăлтавлан сăлтавсăр