Шырав: сăнчăр

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
цепь

цепной
вĕтă сăнчăр — тонкая цепочка
йаккăр сăнчăрĕ — якорная цепь
сăнчăрта тыт — держать на цепи
сăнчăрти йытă — цепная собака
йытă сăнчăртан вĕçерĕннĕ — собака сорвалась с цепи

2. прям. и перен.
оковы, кандалы

кандальный
алла сăнчăр тăхăнтар — надеть на руки наручники
чуралăх сăнчăрне тат — порвать оковы рабства

◊◊
ср.: болг. синджир — цепь

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

цепь.

167 стр.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(сы̆нζ’ы̆р, сы̆нџ̌ы̆р), цепь. N. Лашасем те сăнчăрта тăраççĕ, тет. И лошади там на цепях привязаны. ЙФН. † Ула йăтă сăнчăрта, вĕрет кĕлет айĕнче. Ст. Шаймурз. † Çӳлĕ тусем çинче çулĕ кĕлет, сăнчăр ярса сăнчăр çитес çук. N. † Çӳлĕ тусем çинче çулĕ кĕлет, сăнчăр ярса сăнчăр çитмерĕ. Микушк. Унта сăнчăрпа тăракан упа пулнă. N. Йытă сăнчăрта тăрат. Изамб. Т. Эпир ăна сăнчăрпа тытаттăмăр (собаку держали на цепи). || Кандалы. N. Сăнчăрта асапланса лар.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

чылбыр

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «цепь»; 2. «кандалы», «оковы»; уйг. зәнжир, узб. занжир, азерб. зәнчир, туркм. зынжыр, тур. зинчир, карач.-балк. сынжыр, кирг. чынжыр, казах., к. калп., ног., кумык. шынжыр, башк. сынйыр «цепь»; «оковы». Из перс. (зӓнджир) «цепь»; «оковы».

Çавăн пекех пăхăр:

сăнсăрлан сăнсăрлантар сăнсăрлат сăнӳкерчĕк « сăнчăр » сăнчăр куç сăнчăрлă сăнчăрла сăнчăрта сăнчас