1.
жужжать, звенеть, гудеть (о насекомых)
паян хуртсем ирех сĕрлеççĕ — сегодня пчелы жужжат спозаранок
2.
гудеть, шуметь
рокотать
тӳпере самолет сĕрлени илтĕнет — в небе слышно гудение самолета
станок пĕр тикĕс сĕрлесе ĕçлет — станок равномерно рокочет
3.
гудеть, шуметь
гомонить прост.
пасар пин саслăн сĕрлет — базар гомонит на тысячу голосов
4.
ворчать, бормотать
бубнить разг.
карчăк шав сăмса айĕн сĕрлет — старуха бубнит себе под нос
5. диал.
трястись, дрожать от озноба
ӳт-пӳ сĕрлесе кайрĕ — тело охватил озноб
жужжать
гудеть
есĕ манăн хăлхана сĕрленине йĕрĕнтертĕн — ты мне уши нажужжал
сĕрлени — гул
(сэ̆рлэ), жужжать, гудеть. Орау. Хурт сĕрлет (гудит). Пшкрт. Хортсам сĕрлеччĕ. СТИК. Пыл хурчĕсем сĕрлеççĕ. Чув. пр. о пог. 263. Хуртсем сĕрлесен, çăмăр пулать. Если пчелы жужжат (в улье), будет дождь. || О толпе. М. Сунчел. Халăхсем сĕрлесе анчах тăратьчĕç. Чураль-к. Сĕлĕ уйĕн килтĕмĕр, сĕрле-сĕрле килтĕмĕр. (Из „упа юри“ в „упа юмаххи“). Пушкрт. Халăх сĕрлет.
Çавăн пекех пăхăр:
сĕркелеттер Сĕркке сĕрлĕ сĕрлĕн « сĕрле » сĕрлевçĕ шăна сĕрлени сĕрлеттер сĕрлеш сĕрме