1.
радость, веселье
савăнăç куççулĕ — слезы радости
савăнăç ан кур — не видеть радости, жить без радости
куçсем савăнăçпа çиçеççĕ — глаза сияют радостью
мĕн чухлĕ савăнăç чăрăшра! — сколько веселья на елке!
2.
торжество, ликование
пĕтĕм халăх савăнăçĕ — всенародное ликование
3.
утеха, отрада
наслаждение
ачасем — пурнăçра чи пысăк савăнăç — дети — самая большая отрада в жизни
уншăн кĕнекерен пысăк савăнăç çук — для него нет большей отрады, чем книги
4.
восхищение, восторг
вăл юрлани пурне те савăнăç кӳрет — его пение приводит всех в восхищение
радость. Юрк. Калама та савăнăçĕ темĕн чухлĕ. Ст. Шаймурз. Хăйсен савăнăçĕсене хăварса, çын валли савăнăç, çăлăнăç шыраççĕ. || Радостный. Истор. Вăл тĕрлĕ савăнăç куна курасса ĕлĕк никам та ĕмĕтленмен.
сөенеч, куаныч
«радость», «веселие», «отрада», «восхищение»; КБ, МК, Зол. бл. сӧвинч, азерб., тур., узб. севинч, кирг. сӳйӳнӳч, к. калп., казах., ног. суйиниш, кумык, сююня, алт., ойр. сӳгӳнӳш, башк. кӧйӧнӧс, тат. соенеч «радость», «восторг», «веселье», «ликование». От глагола савăн «радоваться».
Çавăн пекех пăхăр:
савăл хуппи савăлла савăллан савăн « савăнăç » савăнăçлă савăнăçлăн савăнăçсăр савăнтар савăну