см. сасă
син.: сасă, сас-чĕвĕ
голос; звук; тон, стук; сасă палли – буква; йурланă сасă – пение; кăшкăрнă сасă – крик; макăрнă (йĕнĕ) сасă – плач; арçыннăн хулăн (мăн) сасси – бас; арçыннăн вăтам сасси – баритон; сасă кăлар – испускать звук; кулнă сасă – смех; çинçе сасăлă – имеющий тонкий голос; сасăсăр – безголосый; кĕркури килĕнче мĕн пулнă сасă пĕтĕм йала сарăлнă – слух о том, что случилось в доме Григория, распространился по всей деревне. Хулара мĕн сасă илтĕнет? - в городе какой слух ходит? (что нового в городе?).
164 стр.
болото; встречается в соединении: яман-сас.
звук, голос, шум. КАЯ. Эпĕ вара сас кăлармасăр макăрса тăтăм. Байгл. Сас аякка кайсан, çăмăр пулать. Ядр. † Пасар йĕки — çĕн йĕке, кустармасăр сас ярат (издает звук). N. Мулкач мĕн сас парать. Произв. см. в сасă.
Çавăн пекех пăхăр:
саршинла Саръял сарыч Сарьел « сас » сас чу сас-пăс сас-тĕвĕ сас-хура сас-хыпар