глаг. несов.
чĕриклет, нăтăртат, кăчăртат; снег скрипит под ногами ура айĕнче юр нăтăртатать
-плю, -пишь несов., скрипнуть однокр. 1. чĕриклет, кариклет (хапха), кӑриклет (урапа), кӑчӑртат (юр), чакӑртат (атӑ); 2. перен. аран-аран пурӑн (чирлӗ ҫын).
несов. 1. чĕриклет, лăчăртат, качăртат; чĕриклеттер, лăчăртаттар, кăчăртаттар; снег скрипит под ногами ура айĕнче юр чĕриклетет; 2. чем качăртаттар, шатăртаттар; скрипеть зубами шăлсене качăртаттар; 3. (издавать скрипучие звуки) карăклат, авăт, чăрăлтат; коростель скрипит карăш карăклатать; 4. разг. (говорить скрипучим голосом) харăлтат, хăрăлтат; 5. перен. шутл. (с трудом жить) пурăнкала (аран-аран), кăлтăртат.
Çавăн пекех пăхăр:
скривиться скрижаль скрип скрипач « скрипеть » скрипка скрипке скрипучий скромный скрупулёзный