прил., слепо нареч.
1. (ант. зрячий) суккăр, куçсăр; слепой старик суккăр старик
2. (син. безрассудный) ăссăр, ăссăрла; слепо верить ăссăрла ĕненсе тăр
1. суккӑр, куҫсӑр; совершенно слепой сӗм-суккӑр, тĕп суккăр; 2. ӑссӑр, тӑнсӑр (юрату); 3 лайăх палӑрман (пичетленӗ сӑмахсем); 4. курмасӑр; слепой полёт тĕттĕмре таврана курмасӑр вӗҫни.
прил. 1. суккăр, куçсăр; 2. в знач. сущ. слепый м., слепая ж. суккăр, куçсăр, суккăр (е куçсăр) çын; 3. перен. суккăр, ăна-кăна ăнланман, тĕттĕм, ăссăр; слепая любовь ăссăр юрату; 4. (нечёткий) лайăх палăрман, начар курăнакан; слепый шрифт лайăх палăрман шрифт; 5. (без участия зрения) курмасăр, пăхмасăр; слепый полёт курмасăр вĕçни; 6. (не имеющий выхода) хупă, тĕплĕ; ◇ слепой дождь хĕвеллĕ çумăр; слепая кишка анат. тĕплĕ пыршă.
Çавăн пекех пăхăр:
слепец слепить слепиться слепнуть « слепой » слепорождённый слепота слесарь слёт слетать