сущ.муж.
кулă, кулăш; кулни; весёлый смех хаваслă кулă ♦ и смех и грех кулмалла та, пăшăрханмалла та; поднять на смех кулăш ту; курам на смех çын кулли
мн. нет кулӑ, кулни, мыскара; поднять на смех (камран та пулин) мӑшкӑлласа кулма.
м. 1. кулă, кулни, кулăш; неудержимый смех чарăнаймасăр кулни; разразиться смехом ахăлтатса кулса яр; сдержать смех куллуна тытса чар; 2. в знач. сказ. разг. (смешно) кулăш, кулăшла; без смеху ним кулмасăр; не до смеха кулмалли çук, кулма мар; смеху подобно пит кулăшла; смеха ради шӳтлесе; смеху было (будет) питĕ кулмалла пулчĕ (е пулать); поднять на смех кулăш ту, кул (çынран); смех и горе, и смех и грех кулас та, макăрас та килет; курам на смех ытла та кулăш; просто (или прямо) смех, да к только кулă çеç.
Çавăн пекех пăхăр:
сметать сметливый сметный сметь « смех » Смехи смехотворный Смеххе смешанный смешать