1. воен.
см. йĕтре 1.
2. тех.
снаряд (механизм)
çĕр пăралакан снаряд — буровой снаряд
çĕр уçлакан снаряд — землесосный снаряд
3. спорт.
снаряд (хатĕр)
снаряд гимнастики — гимнастика на снарядах
снаряд гимнастикĕ — гимнастика на снарядах
хатĕрсем çинче хăнăхтару ту — выполнять упражнения на снарядах
сущ.муж.
1. снаряд (тупăран пемелли); осколки снаряда снаряд ванчăкĕсем; снаряды рвутся с грохотом снарядсем шартлатса çурăлаççĕ
2. снаряд (гимнастика тумалли хатĕр)
снаряд.
м. 1. снаряд; артиллерийский снаряд артиллери снарячĕ; 2. спорт. снаряд; гимнастические снаряды гимнастика снарячĕсем.
тупă йĕтри. Французсен пĕр вĕреннĕ çынни Ланглуа ятлă çар пуçлăхĕ çак вăрçăра мĕн чухлĕ снаряд (тупă йĕтĕри), мĕн чухлĕ патрон (пăшал пуллин кĕпçи) пĕтнине хисеп тунă [О войне 1915:8].
Çавăн пекех пăхăр:
снамени снарат снарйад снаружи « снаряд » снаряжать снаряжаться снасть сначала сначчăт