сущ.муж.
хăрав, шик; хăрани, шикленни; чувство страха хăранă туйăм; испытывать страх хăра
хӑрани, сехре хӑпни; панический страх пурте сасартӑк шутсӑр хӑраса ӳкни.
м. 1. шик, хăрани, шикленни; дрожать от страха хăранипе чĕтре; наводить страх хăрат; страх смерти вилĕмрен хăрани; 2. в знач. сказ. разг. (страшно) хăраса каймалла, хăрушă, сехре хăппи; просто страх! хăраса каймалла!; 3. в знач. нареч. прост. (очень, чрезвычайно) питĕ, çав тери, шутсăр, вилĕм; ◇ у страха глаза велики шикли шикленет, кĕрĕк пĕркенет; на свой страх хăй çине ответ илсе, хăра-хăрах; под страхом хăратса, хăранипе; держать в страхе пăхăнтарса усра.
Çавăн пекех пăхăр:
стратегия стратостат стратосфера страус « страх » страхла страхлан страховани страхование страховать