1.
мыло
мыльный
кĕпе супăнĕ — хозяйственное мыло
пит супăнĕ — туалетное мыло
шĕвĕ супăнь — жидкое мыло
супăнь катăкĕ — кусок мыла
супăнь кăпăкĕ — мыльная пĕна
супăнь мыми — мыльный порошок
супăнь савăчĕ — мыльница
супăнь тĕпĕ — обмылок
супăнь шывĕ — мыльная вода
аллуна супăньпе çу — мой руки с мылом
куçа супăнь кĕчĕ — в глаз попало мыло
2.
мыловаренный
супăнь савăчĕ — мыловаренный завод
◊
супăнь курăкĕ — бот. 1) мыльнянка 2) гвоздика луговая
◊◊
ср.: болг. сапун — мыло
мыло
супăнь кăпăкĕ — мыльная пена
сопăнь (субы̆н, собы̆н, Пшкрт: соβы̆н'), мыло. Альш. Куç супăнĕ, туалетное мыло без бумаги; лайăххи йышши супăнь (в бумажке), Орау. Алла супăньпе вараларăм (у меня руки в мыле), хăвах илсе пар. Кильд. † Супăнь çутти питĕм пур, упăшкам куçĕ пĕр каймаçт. См. сойпăн, супăн.
сабын
, супăн «мыло»; азерб., тур. сабун, туркм., тат., казах., к. калп., ног., тув. сабын, карач. сапын, уйг., узб. совун, кирг., алт. В, ойр. самын, тур. саван «мыло»; ср. монг. саван(г), у Бурдукова сабанг, калм. савн то же. Заимствовано из араб. и перс. (< араб.) (сабун) «мыло»; ср. лат. sapo «мыло».
Çавăн пекех пăхăр:
супăне супăнла супăнле супăнчăк « супăнь » супăнь курăкĕ супăнь чечекĕ супăньла супăньле супăньлен