1.
то же, что сĕвĕрĕл 1.—3.
2.
отсыревать, становиться сырым, влажным
йĕтемри тырă çумăрпа сӳрĕлнĕ — зерно на току отсырело от дождя
3.
остывать, спадать (о жаре)
кăмака сӳрĕлсе кайнă — печка остыла
выдыхаться (напр., скипидар). См. сĕвĕрĕл. В. Олг. СПВВ. Сӳрĕл = сĕвĕрĕл. Ib. Сăра сӳрĕлсе кайрĕ. Пиво выдохлось. Изамб. Т. Эрех кĕленчин пăккине уçсан, эрех сӳрĕлет. Якейк. † Порăнтăмăр, порăнтăмăр порнăçне, пĕр пичкери сăра пак; сӳрĕлсе карĕ — мĕн тăвас? Сред. Юм. Сӳрĕлнĕ, потерял прежний вкус и прежнюю крепость. Хурамал. Эрех, питĕрмесĕр ларсан, сӳрĕлет. Пшкрт: сы̆ра сӧрэ̆лӓт витмэзэ̆р кы̆ларза лартсан. Ib. мокмы̆р сӧрлӓт (выдыхается). Шибач. Мохмăр сӳрĕлни. || Отсыреть. Хурамал. Тырă сӳрелнĕ, теççĕ: пĕрре типĕтнĕ тырă каллех чĕрĕлсен калаççĕ. || Остыть (печка). В. Олг. Хурамал. Кăмака сӳрĕлсе (сивĕнсе) кайрĕ, çăккăра час хываймарăм. || Рассеяться (о сне). Сятра: ыйҕы̆ сӧрэ̆лзэ кар'ы̆, рассеяли сон. || О дожде. Слеп. Çума хытланатьчĕ те, сӳрĕлсе кайрĕ; çомăр сӳрĕлсе кайрĕ — çанталăк уçăлса кайрĕ. См. сӳрĕк.
, диал. сĕвĕрĕл 1. «выдыхаться», «утратить свою крепость» (о пиве); 2. «остывать» (о печке); 3. «рассеиваться»; тат. сӳрел «спадать» (о температуре воздуха); «остывать» (о чувстве); «затихать», «утихать», «затухать».
Çавăн пекех пăхăр:
сӳрĕклĕх сӳрĕклен сӳрĕклентер сӳрĕклет « сӳрĕл » сӳрĕлт сӳрĕлчĕк сӳрĕнкĕ сӳрĕнкĕлен сӳрĕнкĕллĕ