1.
балалайка
балалаечный
виçĕ хĕлĕхлĕ тăмра — трехструнная балалайка
тăмра хĕлĕхĕ — балалаечная струна
2.
домра
домровый
тăмра кала — играть на домре
(ты̆мра), баладайка. С. Айб. Тăмра калама вĕрент мана, тесе ыйтат, тет. СПВВ. † Эпĕ тутартăм тăмрана, ялан пушă ларнăран калама. Чертаг. Тăмра в роде скрипки; унăн: алтан, пăта, хĕлĕх. N. Тăмра кĕвви майĕпе юрла. Шел. 20. Кĕслипеле тăмрине харăс тăрса калатьчĕç. || Тупой (человек), глуповатый. Тюрл.
, тумра «балалайка»; алт. В, ойр. томра «балалайка (двухструнная)»; кирг., узб. С домбра, тат., узб. думбра, башк. думбыра, уйг., ног., тув., хак. домра, казах. дом-быра «домра», «струнный щипковый музыкальный инструмент с круглым кузовом»; ср. монг. домбор «домра», «балалайка». Будагов производит это слово от персидских домба «курдюк» и бӓрре «ягнёнок»; следовательно, домбра = «овечий курдюк» (1, 567) (?); может быть, звукоподражательное (?).
см. тумра
Çавăн пекех пăхăр:
тăмплат тăмплаттар тăмппай Тăмппи « тăмра » тăмраçă тăмсăр тăмса тăмсай тăмсайлăх