1.
вникать, вдумываться, стараться понять
соображать
ĕçе тăнласа ту — делать что-л. вдумчиво, поступать обдуманно
тăнласа итле — слушать, стараясь вникнуть в смысл слов
2.
вслушиваться, прислушиваться
внимать высок.
кашни сасса тăнла — вслушиваться в каждый звук
3. диал.
слушать
вăл мана тăнламарĕ те — он и не выслушал меня
слушать, слушать внимательно, понимать. Орбаш. Тăнласа ил, понять. N. Тăнласа ĕçлет. Все делает обдуманно и толково. N. Хăй çинчен тăнласа илчĕ. Обдумал свое положение. ПТТ. Тата та нумай калат никак та, анчах эпĕ ыйтти çамрăксемпе пĕрле ăна тăнласах тăман. Тюрл. Лайăхрах тăнласа тăр та, çынна сăмах тин кала. Кан. Тăнласа выртатăп. N. Ман ăлавçă тем пек тăнласа итлесе ларать. СТИК. Тăнла, слушать напряженно. Çутт. 63. Таврари сасă-чĕвве тăра-тăра тăнлать. N. Эпĕ тархасланине тăнласам.
тыңларга
«слушать внимательно», «вникать», «вдумываться», «соображать»; др. тюрк., КБ, МК, тефс. XII—XIII вв., башк., тат. тыңла «слушать», «внимать»; уйг. тинши, хам. дыңла, узб. тингла, казах., ойр. тиңда, азерб. динлә, туркм. диңле, тур. динле «слушать со вниманием, с интересом»; желт. уйг. тыңна, кумык. тингла «внимать», «прислушиваться»; кирг. тыңша, хак. тынъна «слушать», «прислушиваться»; «подслушивать». Образовано от тăн (см.).
Çавăн пекех пăхăр:
тăнклаттар тăнлă тăнлă-пуçлă тăнлăх « тăнла » тăнлав тăнлан тăнлантар тăнлат тăнлаттар