Шырав: тăрăс

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.
бурак, туес обл.
берестяной короб

II.
подражание звуку сильного удара, грохоту
вăл урипе алăка тăрăс! тутарчĕ — он грохнул ногой в дверь

2.
подражание звуку выстрела
тăрăс-тăрăс —
1) усил. от тăрăс II.
2) подр. — о резвых прыжках, напр. ягнят, козлят

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

подр. удару о пол или о землю. Сиктер. Кушака тăрăс! тутарчĕ. Хватил кошку о пол (и убил). || Подр. шумной пляске с припрыгиванием. Богдашк. † Тăрăс-тăрăс ташлама, ташлама, тимĕр ура пулинччĕ, пулинччĕ. || Подр. припрыгиванию или скачкам при ходьбе и беге. ЧС. Сурăхсем тăрăс-тăрăс тутарса сиккелесе кĕрсе карĕç (на двор при загоне). Хастарлăх 13. Тăрăс та тăрăс! пусса, харăссăн, йĕркеллĕн, яп-яка çулпала пирĕн отрет пырать. ЧП. Тăрăс-тăрăс тапни. ПТТ. Тăрăс-тăрăс сиксе кăшкăрса пӳртрен тухаççĕ. Б. Олг. Тăрчĕ çа çын ташлама, тăрăс-тăрăс сиккелерĕ, лайăхăн ташлимерĕ. ПТТ. Манăн пит ташлас килет, пĕр качака пек тăрăс-тăрăс, майра пек йăкăр-йăкăр туса кăна ташлăттăм. Янш.-Норв. † Тарăс-тăрăс тапмашкăн, Хусан атти пирте мар. Сред. Юм. Тăрăс-тăрăс — сикнĕ чухнехи сасса калаççĕ. || Подр. звуку удара при падении на землю. ПТТ. Хăшĕ çапла чуптарнă (на лошадях) чухне лашисем çинчен тăрăс! туса ӳкеççĕ. || Подр. звуку при толчении. См. тăла тĕртни__. || Подр. звуку при выстреле из ружья. Сред. Юм. Пăшал пенĕ чохне тăрăс (или тăрăс)! туса тохса каять.

род бурака. Paas.

Çавăн пекех пăхăр:

тăрăнтар тăрăнти тăрăнчăк тăрăпша « тăрăс » тăрăсăр тăрăслат тăрăслаттар тăрăст тăрăстин