(тăрăла)
1.
вершить (стог, скирд)
тăрламан капан — недовершенная копна
2.
крыть, покрывать (строение)
возводить крышу
пурана тăрланă — над срубом возведена крыша
то же, что тăрăла. Изамб. Т. Улăм пĕтерехпе хушăка тăрлаççĕ. Сред. Юм. Капан тăрламалли сейник, длинные вилы, достающие до верха стога. Шибач. Пĕри капан çинче, тепĕри аялтан парать. Капан тăрлаççĕ. || Подсмеиваться, подшучивать, подтрунивать. Коракыш. † Ах пичи та, ах инке, мĕн тăрласа ларатăр, хусамăрăн пек туйăнмаçт-и-мĕн, хусамăрăнах пулатăп. || Колотить, бить. Цив. Орау. Ачана пуç тӳпинчен пĕр-иккĕ тăрларăм та, кайран куçа та курăнми пулчĕ. Ib. Эрех тупса памасан, пуç тăрринчен тăрлаççĕ (= хĕнеççĕ). Сред. Юм. Пирĕн Ивана паян йолташĕсем хытă тăрланă (прибили).
Çавăн пекех пăхăр:
тăркан тăркач тăркачă тăрлă « тăрла » тăрлав тăрлавлă тăрлавсăр тăрлавсăрлăх тăрлавсăрлан