1.
ждать
поджидать разг.
тăхтама вăхăт çук — ждать некогда
чылайччен тăхтанă хыççăн — после долгих ожиданий
ним тăхтаса тăмасăр— незамедлительно
2.
воздерживаться
ку ĕçе тума тăхтас пулать — от этого шага надо воздержаться
ждать, подождать, погодить, повременить, остаовиться. Разг. С. Мих. 39. Тăхтаччĕ, тăхлачă, хăта киличчен. Приостановись, сваха, до приезда свата. Регули 1538. Тăхта, кĕпе охаттăмччĕ халь. Тораево. Тăхта-ха, эпĕ уна илем-хе. Ала 4°. Ларсанларсан каç пулчĕ, каç пулсан чылай тăхтасан çĕрле пулсан, манăн пата çăка хăвăлне темĕскер анать çĕмĕрттерсе. Беседа. Тăхтаса пĕртте ан тăр. Эпĕ уна тăхтанă пулăттăм. || Воздерживаться. В. С. Разум. КЧП. Киле каяс килет пулсан та, ыйтма кăштах тăхтатăш кĕркунне çитерех патăр тетĕп. || Перестать. N. Сухари ярма тăхтарĕç. Перестали высылать сухари. || Жить. Ау 222. Анатран хĕвел тухат-çке сайра сайхай хушшинчен; пирĕн пек чипер ачасем сайра амаран çуралат, çуралат та тăхтамас, курайман тăшман пĕтерет.
туктарга
«ждать», «останавливаться», «делать передышку; тат., башк. тукта «останавливаться», «причаливать» (о пароходе), «переставать»; азерб., хак. тохта, тув. докта, кирг. токто, казах., ног. токта, узб. тухма «останавливаться», «задерживаться», «делать передышку»; узб. туктов, ног. токтав «остановка»; ср. монг. тухтай «свободный», «имеющий досуг»; «не спеша», «не торопясь»; тогтох «останавливаться».
чарăн. Вăхăтра патшалăх йĕркисене, лайăхрах çĕнĕ саккунсем кăларса çĕнетнĕ пулсан кивĕ йĕрке пĕтесси кăшта тăхтанă (чарăннă) пулĕччĕ [История 1917:2].
Çавăн пекех пăхăр:
тăхран пуç тăхран пуçĕ тăхри тăхрон « тăхта » Тăхтаç Тăхтаççи тăхтав Тăхтаман тăхтан