1.
зеркало
зеркальный
пĕчĕк тĕкĕр — зеркальце
шыв тĕкĕрĕ — перен. зеркало воды, поверхность водоема
тĕкĕр производстви — зеркальное производство
тĕкĕр çинчи пек курăнать — видно как в зеркале
тĕкĕр витĕр пăх — смотреться в зеркало
2. уст.
бинокль, подзорная труба
3. диал.
стекло
кое-как.
зеркало. Шибач. Икково. Тĕкĕр тĕксĕм кăтартать. Зеркало потускнело. Якейк. Эп ăна тĕкĕр çинче кортăм. Я увидал его в зеркале. N. Пĕр шкаппа мăн тĕкĕре хăйĕн хваттерне илсе кайрĕ те, усă курса пурăнать. Кан. Тĕкĕр çинчи пекех курăнать. Трак. Колхозниксем культурлă пурăнаççĕ. Чӳречисем çинче чечексем, килĕрен сехет, тĕкĕрсем. || Подзорная труба; астролябия; бинокль. СПВВ. ЕХ. Хурамал. Çемлемир тĕкĕрпе пăхать, теççĕ. Яжутк. Вара лешсем (те) чупрĕç, тет; кайсан-кайсан çак хĕрĕн тĕкĕр пур, тет, çав тĕкĕр витĕр (в подзорную трубу) пăхрĕ, тет те: кăвак çӳçлĕ старикăн ывăлĕсем курăнаç, тет. Орау. Тĕкĕр витĕр пăхать (видели у землемера). Чув. календ. 1910. Африкапа Аравия пушă хирĕсенче калама çук пысăк тĕкĕрсем кĕленчесем вăй парĕç. Питушк. Тĕкĕрпе пăхать (межевой). Шел. II. 29. Хăшĕ, ытараймасăр, тĕкĕрпелех пăхаççĕ. Шел. 84. Тĕкĕрпеле пăхтараттăнччĕ. || Очки. Кубово. N. Тĕкĕр çине пăхса вола. Завражн. Тĕкĕр çине пĕлĕт ĕмĕлкине ӳкерес. || Стекло. Б. Олг. Тĕкĕр катăкки, кусок стекла.
«зеркало»; тефс. ХII-XIII вв. дӓгрӓ «круг»; др. тюрк. тӓгирӓ «вокруг»; кирг., алт. В, кумык., карач., узб. тугарак, ног. тобгерек, тат. тӳгәрәк, башк. тӳңәрәк, ног. тоьгерек, туркм. тӧверек, якут. тӳгӳрӳ «круглый», «круг», «кружок»; ср. монг. письм. тӧгӳрӳк, совр. тӧгрӧк «круг», «кружок», «круглое стекло»; калм. тӧгрч «круглый». Восточные зеркала первоначально представляли собой полированный металлический круг; ст. слав. (др. болг.) тикръ, тикъръ, тикра «зеркало» сохранилось от древних булгар-тюрков, смешавшихся на Балканах с славянами.
Çавăн пекех пăхăр:
тĕкĕн тĕкĕнтер тĕкĕнтерт тĕкĕньню « тĕкĕр » тĕкĕр-тĕкĕр тĕкĕр-текĕр тĕкĕрç тĕкĕрçĕ тĕкĕрĕлчен