Шырав: тĕклĕ

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
покрытый перьями, в перьях

2.
покрытый шерстью, волосами, мохнатый
тĕклĕ ура — волосатые, мохнатые ноги

3.
ворсистый, с ворсом
тĕклĕ кавир — ворсистый ковер

◊
тĕклĕ алса — рукавицы из овчины
тĕклĕ вика — бот. вика озимая
тĕклĕ пăрçа — бот. вика озимая
тĕклĕ çырла — бот. крыжовник
тĕклĕ хурлăхан — бот. крыжовник
тĕклĕ таракан — диал. мокрица
тĕклĕ хурăн — бот. береза пушистая

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

перистый, мохнатый. ЧП. Тĕклĕ ураллă тăмана. Сред. Юм. Тĕклĕ ораллă кăвакарчăн, домашние голуби. Ib. Тĕклĕ ораллă чăх ори. СПВВ. МС. Тĕклĕ курăк-пуян çын йăпăлтатса калани.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

: тĕклĕ тура, тĕкĕл тура «шмель» (букв. «пчела, покрытая шерстью, пухом», «мохнатая пчела»); тат. тӧкле тура «шмель»; в совр. чув. яз., как и в тат., нет слова тура в значении «пчела»; «пчела» = в чув. хурт, пыл хурчĕ, в тат. бал кортытура, по-видимому, т — вставной звук, а ура представляет закономерную форму тюркского ара «пчела» (др. тюрк., МК, тур., туркм. ары, казах. ара, алт. В ару, ары «пчела»); следовательно, тĕклĕ тура восходит к тĕклĕ ура < тĕклĕ аратукли ари, казах. тӳкти ара «шмель»; хак. тӳктиг аар «шершень». Появлению формы тура отчасти могло способствовать слово адару — в алт. В «шершень»; «пчела»; ойр. «пчела» < am + аруam «лошадь», «мерин» (шершни очень беспокоят лошадей); отсюда: тĕклĕ + aт + ару (ара) > тĕклĕ + aт + ура > тĕклĕ + тура, ср. араб. «мёд».

Çавăн пекех пăхăр:

тĕккеле тĕккелен тĕккеленчĕк тĕккелеш « тĕклĕ » тĕклĕ çырла тĕклĕ алса тĕклĕ пăрçа тĕклĕ сăмса тĕклĕ таракан